menu

Titelstrijd

Maandagmorgen. Keizersgracht, Amsterdam

'Nee, ik vind het geen slecht verhaal, helemaal niet. Het plot klopt, de spanningsboog is goed. Lekker los geschreven'
-Maar je wilt het niet als titelverhaal voor mijn nieuwe roman?
'Nee. Ik vind die titel echt waardeloos'
-Wat is er nou mis met Twaalf Kleine Negertjes? 
'Om te beginnen schreef Agatha Christie al eens Tien Kleine Negertjes en daarnaast wil ik geen gedoe over dat woord negertjes.

Titelstrijd - twaalf kleine negertjes - Jongbelegen.nu

-Ja, maar het gáát wel over negertjes. Twaalf jongens uit Ghana die samen illegaal Europa binnenreizen en dan in elk van de twaalf oorspronkelijke Europese landen een van hun vrienden kwijtraken.Trouwens, je mag dat  tegenwoordig gewoon weer zeggen, neger. Zal over een tijdje wel weer níét mogen, maar nu mag het. 
'Kan wel wezen, maar ik vind het toch geen goeie titel' 
-Zeg je nou 'wezen'? Tjongejonge, dat noemt zich uitgever van literaire werken, zegt zelf ‘wézen’!
'Bedenk nou gewoon een andere titel. Hoe moeilijk kan het zijn?' 
-Hoe moeilijk kan het zijn? Man, hou eens op met die popupraat. Zeg je soms ook: Héééélemaal goed! Niks meer aan doen! en Da's wel een dingetje? en Tóppie?
'Die titel is inderdaad wel een dingetje. Bedenk nou gewoon een andere, dan is het Héééélemaal goed, hoeven we er Niks meer aan te doen en is het Toppie! 
Hahaha!

Twee weken later

-Waarom schiet je nou weer in de stress?
‘Omdat deze titel potverdomme ook niet goed is!’ 
-Wat is er nou weer mis mee, d'r zit geen néger meer in.
'Hoertje in boerka?' 
-Ja, de laatste van die twaalf jongens ontmoet in Tempelhof, die immigrantenwijk in Berlijn, een meisje met een boerka aan die de hoer speelt. Hij bezoekt haar een paar keer, na een tijdje doet ze dat ding af, hij wordt verliefd en hij weet haar te overtuigen dat ze moet stoppen met prostitutie. Da's de clou van het verhaal: dat hij helemaal uit Ghana moet komen om dat ene meisje te redden van de prostitutie. Nou ja, je hebt het gelezen, mag ik aannemen?  
'Maar je snapt toch wel dat een combinatie van de woorden 'Hoertje' en 'boerka' in één en dezelfde titel kwaad bloed gaat zetten? Voor je het weet vliegen hier de stenen door de ruiten. En lig jij straks met een mes in je borst naast je fiets!' 
-Godallemachtig, wat zijn we toch politiek correct
'Nee, daar gaat het niet om. Ik heb geen zin in een hoop gezeik rond een roman die gewoon met Sint en Kerst op ieders verlanglijstje moet staan. Van de opbrengst kun jij je straks de hele zomer uitleven op een sappig boek vol negers, moslimhoertjes, weet ik veel. Ga straks lekker je goddelijke gang, maar kom nou effe met een nieuwe titel!' 
-Schijtert! 

Weer twee weken later

'Tjeezus! Het moet nou toch niet gekker worden!'
-Daar gaan we weer met die popupraat. Wat nú weer? 
'Europa, politiestaat’ Spóór je niet helemaal?' 
-Ik zal maar niet ingaan op dat spoor je niet helemaal, kennelijk doe je dat expres. Om mij te pesten. En wat is er mis met die nieuwe titel? Ik vind 'm juist krachtig, intrigerend. Zo'n verhaal wil je toch lezen?
'Maar het wordt de titel van een roman! Dan verwachten de mensen toch een wetenschappelijke verhandeling of een politiek getint essay? In ieder geval geen lekker weg te lezen roman'. 
-Maar denk nou eens na. Al die jongens krijgen een voor een te maken met de politie. Er wordt op ze gejaagd, in elk van die twaalf Europese landen. Dan snijdt die titel toch tien oerbossen hout?
'Nogal wiedes, het zijn illegale Ghanezen! Ze proberen niet eens om normaal asiel aan te vragen'
-Alsof ze dat zouden krijgen! 
'Wel als jij dat zo geschreven had, het zijn toch jóuw personages in jóuw verhaal?' 
-Volstrekt ongeloofwaardig!

Weer twee weken later

-Eigenlijk raar dat ik niet meteen aan deze titel heb gedacht. Dit is toch een sterk verbindend thema door het hele verhaal. Die twaalf jongens hebben het allemaal, stuk voor stuk, gedaan om als illegaal geld te verdienen. 
'WC’s schoongemaakt, bedoel je?' 
-Ja, dat bracht mij op deze titel. Dus jij vindt 'm goed? 
'Helemaal goed, niks meer aan doen. Oh sorry, popupraat… 
-Fijn! Dan wordt dat de titel: ‘Stront aan de knikker’ 

december 2019
Wim van der Oest
Kan lezen en schrijven met woorden. Vier decennialang tekstschrijver en auteur. Enthousiast medeoprichter van Jongbelegen. Waarom? Omdat hij online maar bar weinig magazines kon vinden die niét tuttig en ouderwets zijn.

Goed stuk

Deel dit artikel: