Afgelopen jaar was het veertig jaar geleden dat de eerste Walkman op de markt kwam. 
Van de draagbare cassettespeler werden er wereldwijd in totaal zo’n 200 miljoen verkocht. Dit apparaatje zette de muziekindustrie op z’n kop en veranderde de manier waarop mensen muziek beleefden fundamenteel. 

In 1969 werd de feministische beweging Dolle Mina opgericht die tot 1978 actief zou blijven. De beweging, die zich vooral inzette voor gelijke rechten tussen man en vrouw, blonk uit in het bedenken van creatieve en speelse acties die veel aandacht trokken en waar niemand echt de dupe van werd.  

Aan het overlijden van Aart Staartjes is terecht heel veel aandacht besteed. Wat was die man veelzijdig! Het meest bekend werd Staartjes als bedenker en samensteller van een aantal in Nederland baanbrekende kinderprogramma’s. In 1972 bedacht hij voor de VARA De Stratemakeropzeeshow. Thema van dit kinderprogramma was het doorbreken van een aantal taboes. Zo schreef Hans Dorrestijn het legendarische Poep en Pies Menuet. Er zou geen televisie worden gemaakt voor kinderen vanuit het gezichtspunt van volwassenen, maar kindertelevisie vanuit het gezichtspunt van het kind. Staartjes bracht een schrijverscollectief bijeen, met onder anderen Willem Wilmink, Hans Dorrestijn, Jan Riem en Karel Eykman, die teksten schreven die door Staartjes, Wieteke van Dort en Joost Prinsen werden uitgevoerd op muziek van Harry Bannink. Het tv-programma liep van 25 oktober 1972 tot 26 december 1974.

AVRO's Toppop, kortweg Toppop, was het eerste wekelijkse popprogramma op de Nederlandse televisie. De AVRO zond het programma uit van 22 september 1970 tot 27 juni 1988. Het idee voor het programma was afgekeken van het Britse Top of the Pops. Ad Visser verzorgde, tot juni 1985, de presentatie van AVRO's Toppop. Zijn vaste vervanger was aanvankelijk Krijn Torringa, later Marjon van Rijn. 

In de jaren ’70 dook er in ons land een klein harig monstertje op dat zó populair werd dat het er tienduizenden jongens en meisjes toe dreef om urenlang voor supermarkten te posten met die ene vraag op hun lippen: ‘Heeft u Wuppies, mevrouw?’ 

Heel wat van onze moeders zullen het met tegenzin in hun winkelkarretje hebben gelegd, zo’n beugelfles Exota limonade. Niet verwonderlijk want, eerlijk is eerlijk, deze frisdrank uit de jaren vijftig en zestig zag er nu ook niet bepaald lekker gezond uit. 
De felle kleuren deden een overdosis aan kleurstoffen vermoeden en de superzoete smaken wezen in de richting van een hoog suikergehalte en een flinke scheut smaakstoffen. 
Maar wij waren er gék op en zeurden mama voor het boodschappen doen dan ook net zo lang totdat ze zuchtend toegaf. ‘Voor deze ene keer dan!’. 

Voor veel mensen mag hij tijdens oudejaarsavond niet ontbreken: de oer-Nederlandse, gezellige oliebol. We eten ‘m al eeuwen, ook al zag hij er voor de zeventiende eeuw wel een beetje anders uit. Vóór die tijd werd een laagje deeg gebakken in een klein bodempje reuzel, lijnzaadolie of raapolie en was de oliebol dus eigenlijk een oliekoek. 

Als je door de modetrends van de vorige eeuw bladert, valt één decennium op door z’n lelijkheid: de jaren ’80. Jongens droegen wijdvallende pakken in pastelkleuren als lichtblauw en roze (nog bedankt Miami Vice!) en meiden liepen erbij als de Barbiepop waar ze een paar jaar eerder nog mee speelden. Toch deden we allemaal mee. Wat van deze jaren ’80 trends vond jij mooi? 

Kauwen op iets gomachtigs doet de mens al zo’n 6.000 jaar. In Finland zijn balletjes van berkenbastteer uit de nieuwe steentijd gevonden met daarin menselijke tandafdrukken. Maar ook de oude Grieken en de Maya’s kauwden er lustig op los.
Kauwgum met een smaakje zoals wij die nu kennen werd voor het eerst gemaakt in de 1860’s toen drogist Jon Colgan in Kentucky poedersuiker mixte met een rubberachtige stof die afkomstig was uit Zuid-Amerika. In later jaren werden door anderen steeds meer nieuwe smaken en andere gomproducten toegepast. 

Het begon allemaal in 1970, een dag na de dood van Jimi Hendrix. 
Melkveehouder Michael Eavis is onder de indruk van een openluchtconcert van Led Zeppelin dat hij heeft bezocht en bedenkt dat hij zoiets ook wil organiseren. Tenslotte heeft hij land genoeg. Hij nodigt mensen uit op zijn groene weiden in Pilton, Somerset om een Pop, Folk & Blues Festival bij te wonen. Tickets kosten £ 1 per stuk en gaan rap van de hand. Michael weet een aantal al redelijk bekende bands en artiesten te strikken zoals Steamhammer, Wayne Fontana, Marc Bolan en Al Stewart. De sfeer op het festival is die van hippies en tegendraadse cultuur. Zo’n duizend mensen genieten van muziek, dans, poëzie, theater, licht, spontaan entertainment én gratis melk van Michael’s Worthy-Farm koeien.

Enzo Ferrari, de grote man achter het beroemde automerk, noemde de Jaguar E-type bij het op de markt komen in maart 1961 de mooiste auto ooit gemaakt.
Het Britse Jaguar Cars Ltd. bouwde van deze schoonheid tussen 1961 en 1975 in drie verschillende series ruim 70.000 exemplaren. En vanaf zomer 2020 is hij te koop als elektrische auto, gebaseerd op de serie 1.5 Roadster uit 1968. Niet dat Jaguar deze Roadster gaat namaken, de auto’s die op de markt gaan komen zullen alle bestaande auto’s zijn die door specialisten van Jaguar Classic in het Engelse Coventry worden gerenoveerd -herbouwd kun je beter zeggen- en worden voorzien van een battery pack en een elektrische motor. 

In Back to the Future 2 uit 1989 reizen Marty (Michael J. Fox) en Doc (Christopher Lloyd) naar onze huidige tijd. Daar aangekomen verbazen zij zich over allerlei nieuwe apparaten en technologieën. Als je de film weer eens terugkijkt, zie je dat verbazingwekkend veel van die dingen werkelijkheid zijn geworden. We zetten er een paar op een rijtje: